DOĞDUĞUM GÜN VE DEĞİŞEN DOĞUM GÜNÜ ALGISI

8 Ocak 1984’te çekilmiş olan ilk fotoğrafımı görüyorsunuz. Pek bir şeye benzemeyen koca kafalı bir bebekmişim ama güzel hemşireye de göz kırpmayı ihmal etmemişim 🙂

O günden bu güne çok doğum günü geçti, hepsi birbirinden farklı ve giderek değişen. 5 yaşındaydım hatırladığım doğum günümde, amcamlar, teyzemler toplanacaktık program hazırdı ama aceleci bir misafirimiz vardı, kardeşim. Dedemle, ananemle beraber pasta yiyerek kutladık 🙂

Büyüdükçe değişmeye de devam ediyor doğum günleri. 7 – 8’li yaşlarda da evde kesilen pastayla bile mutlu olabilirken 11- 12’li yaşlarda evde kesilen pasta yeterli olmamaya başlıyor ve arkadaşların da yanında olsun istiyorsun. Evde arkadaşlarını da toplayıp kalabalık doğum günleri istiyorsun ve hep birlikte hoplayıp zıplayıp kutluyorsun doğum gününü. 17 – 18’li yaşlarda ise önceleri eve gelen kitleyi evden çıkartıp dışarılarda toplanmayı ve bir yer ile anlaşıp oraya taşınıyorsun elinde pastayla 🙂

Benim için 20’li yaşlardan sonra toplanma, bir yerlere gitme, hoplayıp zıplayıp zaman geçirme vs doğum günü ile bağdaşmayan bir hale geldi. Sevdiklerimden gelen sıcak bir hediye, bir telefon, bir mesaj hatta bir mail yani sadece hatırlandığımın farkında olmak istediğimi görüyorum. Sevdiğim kişilerin beni hatırlıyor olmasından daha güzel ne olabilir ki? Ailem, sevdiğim, dostlarım, arkadaşlarım beni yanlız bırakmıyorlar sağ olsunlar.Bu sene ki doğum günümde farkettim ki sosyal ortamlardan gelen kutlamalar çok farklı bir mutluluk kattı standart doğum günü beklentilerimin üzerine. Son doğum günümde bunu daha da fazla hissettim, onlarca yüzlerce kişi kutladı doğum günümü. O kadar keyifliyim ki bu yüzden tıpkı 1984’te çekilen fotoğrafımdaki gibi bir göz kırpıyorum şu an size :))