87. CUMHURİYET BAYRAMIMIZ KUTLU OLSUN!
Ekim 28, 2010Hayatımın Önemli Virajı: Evleniyorum
Ocak 5, 2011
Hayat insana hep güler yüz göstermiyor, zaman zaman acısını da sunuyor bizlere. Şu ana kadar hiç olumsuz bir halini hatırlamıyorum, hep umut dolu hep enerji doluydun, insanlara o enerjini yansıtıyordun. Olumsuz haberlerle seni bir kefeye hiç koyamadım, hala şoktayım.
İlk defa yakın bir arkadaşım esaslı bir dostumu uğurluyorum sonsuza, dualarım seninle Davut bütün dualarım…
10 Mayıs 2009‘du ilk tanıştığımız gün Şile‘ye ve Ağva‘ya gitmiştik. Dün gibi gözlerimin önünde… Şile limanında yaptığımız kahvaltı ve sonrasında çocuklar gibi salıncakta sallanmamız, Ağva’da yaptığımız tekne turu, yollarda her hoşumuza gien yeşilliğe kendimizi atmamız, ah be Davut! Oldu mu şimdi bu?
Köye gidecektik tekrar Sofular‘a. Babannemin böreklerinden yiyecektik beraber söz vermiştin bana, babannemin domateslerle biberlerle serasını talan edecektik beraber hatta geçen sefer teçhizat eksikliğinden dolayı giremediğimiz mağaranın derinliklerine gidecektik ikimiz. Ah be Davut! Oldu mu şimdi bu?
Projelerin vardı hayatını adadığın Herşeye Rağmen Yalnız Değiller dedin, Herşeye Rağmen Dans Edecekler dedin ve biliyorum ki daha diyeceğin çok şey, yapacağın çok icraat vardı ama…
…ama…
…ama…
…ama…
Elim gitmiyor daha fazla, içimde biriken damlacıkları dışarı akıtamıyorum. Kelimeler düğümleniyor boğazımda, nefes almakta zorlanıyoru, soluk alışverişim azalıyor. Hayata karşı 2-0 öndeydin 3. golü atmana ramak kalmıştı… Ah be Davut! Ah be Davut!
Ruhun şad olsun dostum…
6 Kasım 2010: Hızlı bir programlama ve Burak Dönertaş’ın büyük özverisi ile Manisa’ya bir minibüs ile gittik. Ben daha fazla kişi olacağımızı düşünüyordum ama sadece 8 (Ben, kardeşim Ece, Burak Dönertaş ve eşi, İpek Aral Kişioğlu, Özer Güngören, Harun Pekşen ve ismini paylaşmayacağım bir arkadaşımız) kişiydik. Beraber gideceğimize inandığım pek çok kişi vardı ama aramızda yoktular, olmak istediklerini biliyorum ama kısmet olmadı diye düşünüyorum.
Spil Dağı’nın yamacında bir cennet bahçesine bıraktık Davut’u, huzur içinde yatsın…